Το «κουτί της Πανδώρας» άνοιξε…
Είχα διαβάσει σε διάφορα άρθρα κατά καιρούς ότι σε αρκετές χώρες της Ευρώπης η ανάμεικτη σαλάτα στα εστιατόρια λέγεται «Μακεδονική». Αυτό το διαπίστωσα πριν από λίγο καιρό ιδίοις όμμασι, όταν επισκέφτηκα με τη σύζυγό μου τη Ρώμη. Ανοίγοντας τον κατάλογο σε ένα εστιατόριο, διάβασα στη σελίδα που βρίσκονταν οι σαλάτες μεταξύ άλλων, και τη λέξη «Μακεδονική».
Μη φανταστεί κανείς κάτι διαφορετικό: Ο τίτλος που έχει δοθεί στον συγκεκριμένο τύπο σαλάτας έχει να κάνει με την κατάσταση που επικρατούσε στα τέλη του 19ου στον χώρο της γεωγραφικής περιοχής της ιστορικής Μακεδονίας περισσότερο και όχι σε συγκεκριμένα προϊόντα της μακεδονικής γης. Την εποχή εκείνη (τέλη 19ου – αρχές 20ου αιώνα), η περιοχή ολόκληρη των Βαλκανίων βρισκόταν σε βαθιά κινητικότητα. Η Οθωμανική κυριαρχία είχε αρχίσει σχεδόν για όλη την περιοχή της χερσονήσου του Αίμου νωρίτερα κι από το 1453, χρονιά που έπεσε στα χέρια των Οθωμανών και η Κωνσταντινούπολη. Από την περίοδο εκείνη και ύστερα η Βαλκανική εντάσσεται στη σφαίρα κυριαρχίας των Τούρκων που επιβάλλουν δια πυρός και σιδήρου την εξουσία τους. Οι ραγιάδες (και όταν λέμε ραγιάδες εννοούμε όλους τους χριστιανικούς πληθυσμούς ανεξαρτήτως εθνικής καταγωγής που πληρώνουν φόρο στον σουλτάνο) αποκτούν τη δυνατότητα να μετακινούνται σχεδόν ελεύθερα εντός της επικράτειας της αυτοκρατορίας στην οποία ανήκουν και έτσι σε περιοχές όπως η Μακεδονία όπου αποτελούσε ούτως ή άλλως σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών, συγκεντρώνονται επιπλέον εθνότητες, τόσες που αδυνατεί κανείς και να τις απαριθμήσει! Έτσι στα τέλη του 19ου αι. εκτός των Ελλήνων που αποτελούν την κυρίαρχη εθνότητα (υπάρχουν σχετικές έρευνες και απογραφικά στοιχεία για του λόγου το αληθές) και των Βουλγάρων που τους ακολουθούν κατά πόδας, στη Μακεδονία κατοικούν επίσης Τούρκοι, Βλαχόφωνοι (τους οποίους οι Ρουμάνοι θεωρούν «δικούς» τους), Εβραίοι (ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη), Αρμένιοι, Αλβανοί, Δυτικοί (Λεβαντίνοι) και αρκετές άλλες.
Την ίδια περίοδο η αποσύνθεση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Έτσι ξεκινά μία διαμάχη μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων για το ποια εθνότητα θα επιβληθεί στην περιοχή. Η περίοδος αυτή, γνωστή και ως «Μακεδονικός Αγώνας» έληξε αμέσως μετά τους δύο Βαλκανικούς πολέμους και την απόλυτη σχεδόν επικράτηση της Ελλάδας. Οι επόμενες πολεμικές αναμετρήσεις (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή) θα οδηγήσουν, πέραν των όποιων αρνητικών συνεπειών για την Ελλάδα, στην ενσωμάτωση χιλιάδων Ελλήνων προσφύγων και στην ενίσχυση του ελληνικού πληθυσμού της Μακεδονίας. Πλέον η Ελλάδα, η χώρα με το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της ιστορικής Μακεδονίας στην κατοχή της, αποκτά και σχεδόν απόλυτη εθνική ομοιογένεια στα βόρεια σύνορά της.
Το σημερινό κράτος των Σκοπίων (που περιλαμβάνει μικρό μόνο μέρος από την ιστορική Μακεδονία) είχε ενσωματωθεί στη Σερβία, ενώ ένα άλλο, μεγαλύτερο, στη Βουλγαρία.
Η Βουλγαρία είναι γεγονός πως ποτέ δεν έπαψε να έχει βλέψεις προς τα υπόλοιπα μέρη της ιστορικής Μακεδονίας που δεν ενέταξε στο κράτος της, αλλά εν τέλει η «έκπληξη» για την ανακίνηση του «Μακεδονικού» στις μέρες μας, προήλθε από αλλού!
Ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας τη δεκαετία του ’90 με τις γνωστές παρενέργειες που είχε, κυρίως στη Σερβία, μας έθεσε εμπρός από ένα πρόβλημα που ίσως να μην είχαμε ποτέ φανταστεί: μία από τις ομόσπονδες χώρες που συναπάρτιζαν τη Γιουγκοσλαβία με το όνομα «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» (έτσι ονομάζονταν κατ’ ευφημισμόν οι κομμουνιστικές δικτατορίες που καταδυνάστευαν τους λαούς τους για δεκαετίες), απέκτησε πλέον την ανεξαρτησία της.
Από τη στιγμή εκείνη και ύστερα, ξεκινά ο «Γολγοθάς» του Ελληνισμού. Και πραγματικά είναι «Γολγοθάς», αφού τόσο η χώρα, όσο και οι απανταχού Έλληνες, έχουν εμπλακεί σε μια διελκυστίνδα με ένα «κράτος» που αν και δεν έχει καν τη δύναμη από μόνο του να αντιπαλέψει μαζί μας, εν τούτοις – μέχρι στιγμής – μας νικάει! Έχει κατορθώσει να επιβάλλει διεθνώς το όνομα «Μακεδονία» για τον εαυτό του, και τώρα, με τις «ευλογίες» της «Πλανητάρχισσας» δύναμης (βλ. σχέδιο Νίμιτς και CIA), προσπαθεί να μας το επιβάλλει κι εμάς!!!
Κάθε εχέφρων άνθρωπος φυσικά θα αναρωτιόταν πώς φτάσαμε σ’ αυτή τη δυσμενέστατη για τα εθνικά μας δίκαια εξέλιξη; Μα, θέλει και ρώτημα; Από τις δικές μας αβελτηρίες και τη γνωστή ανικανότητα που ενδημεί στο πολιτικό μας σύστημα εδώ και χρόνια. Να θυμηθούμε τον αλήστου μνήμης Μητσοτάκη που υπέσκαπτε ο ίδιος τις αποφάσεις που ο ίδιος (!) είχε λάβει και τον υπουργό του των Εξωτερικών (αλήθεια, πού είναι αυτός χαμένος; Αν δεν κάνω λάθος είχε υποστηρίξει πως έριξε την τότε κυβέρνηση για χάρη της Μακεδονίας); Να θυμηθούμε τον Ανδρέα Παπανδρέου με το εμπάργκο που πήρε πίσω; Να θυμηθούμε τον Σημίτη που προσπάθησε φιλοτίμως να θάψει όσο μπορούσε το θέμα μέχρι να ονομαστεί το κράτος αυτό «Μακεδονία» ακόμα και από τους εξωγήινους; Μ’ αυτά και μ’ αυτά, φτάσαμε σήμερα, με πρωθυπουργό Μακεδόνα, όχι μόνο να δεχόμαστε τα Σκόπια να ονομάζονται όπως αυτά επιθυμούν, αλλά και διπλή ονομασία, η οποία θα περιλαμβάνει «φυσικά» και τον όρο «Μακεδονία». Αν δούμε μάλιστα και τις ονομασίες που πρότεινε ο «αντικειμενικός» κατά δήλωσή του κ. Νίμιτς, θα κατανοήσουμε το μέγεθος του εξευτελισμού που υφιστάμεθα ως κράτος, ως λαός, ως έθνος. Κι αν ο εξευτελισμός σταματούσε εκεί, ίσως και τα πράγματα να ήταν ανεκτά. Με βάση την πρόταση σχεδίου του «αντικειμενικού» Νίμιτς, «Κανένα κράτος δεν θα έχει αποκλειστικά δικαιώματα, πολιτικά είτε εμπορικά, στα ονόματα «Μακεδονία» ή «Μακεδονικός» μόνο του» (άρθρο 8), ενώ «Τα ονόματα «Μακεδονία» και «Μακεδονικός» μπορεί να χρησιμοποιούνται εμπορικά και από τα δύο Μέρη και από τους πολίτες και από οργανωμένες ομάδες νομικά αναγνωρισμένες εκάστου των δύο Μερών αλλά μόνο σύμφωνα και υποκείμενο στην υφιστάμενη διεθνή νομοθεσία, σε συμβάσεις και πρακτικές οι οποίες αφορούν τη χρήση γεωγραφικών ονομάτων για εμπορικούς και παρόμοιους λόγους» (πάει δηλαδή ο «Μακεδονικός χαλβάς». Το πολύ – πολύ να μετονομαστεί σε «Νοτιομακεδονικό» ή σε «Ελληνομακεδονικό» ή και «Αιγαιομακεδονικό» χαλβά! Το ίδιο προφανώς θα συμβεί και με τους συλλόγους Μακεδόνων ανά τη Ελλάδα: Θα πρέπει να αποκτήσουν γεωγραφικό προσδιορισμό, διαφορετικά θα κλείσουν!!!).
Είναι να απορεί κανείς με τη σπουδή (κάπως αλλιώς τη λέμε αυτή τη λέξη εδώ στην Πελοπόννησο) που επιδεικνύει η υπουργός των εξωτερικών μας κυρία Ντόρα Μητσοτάκη (ας αφήσουμε το παραπλανητικό «Μπακογιάννη») για να «θάψει» πάση θυσία το θέμα. Ιδιαίτερα μάλιστα σε μια στιγμή που όλες οι συγκυρίες είναι κατά παράδοξο τρόπο υπέρ της χώρας μας: Το Κοσσυφοπέδιο μόλις ανεξαρτητοποιήθηκε. Οι Αλβανοί των Σκοπίων νομοτελειακά θα κάνουν το ίδιο αν όχι σύντομα, πάντως σε μικρό χρονικό διάστημα. Τα Σκόπια βρίσκονται μεταξύ «σφύρας και άκμονος». Οι κάτοικοι αυτού του κράτους κατανοούν πλέον με τον πιο απλό τρόπο ότι εάν δεν έχουν βρει λύση στο όνομα με την Ελλάδα και μείνουν «εκτός νυμφώνος» (ΝΑΤΟ) σύντομα θα ψάχνουν για καινούργια πατρίδα…Ε, αν αυτές δεν είναι ιδανικές στιγμές για να επιβάλλουμε ένα όνομα που επιθυμούμε, τότε ποιες είναι; Γιατί πρέπει για μια φορά ακόμα να κάνουμε τις γνωστές «κωλοτούμπες» σ’ αυτόν τον θίασο πέραν του Ατλαντικού που σε λίγο καιρό δεν θα βρίσκεται καν στην εξουσία;
Δεν είναι καλύτερο για έναν πρωθυπουργό που αρέσκεται να δηλώνει διαρκώς Μακεδόνας να απορρίψει ένα σχέδιο που θα αναγνωρίζει σε ένα ετοιμόρροπο κράτος όνομα που προσβάλλει την εθνική μας αυτοσυνειδησία; Γιατί αν σκέφτεται να το κάνει, η μόνη ονομασία που θα ταιριάζει σ’ αυτό το κράτος, θα είναι: «Νέα Δημοκρατία της Μακεδονίας». Για να μείνει χαραγμένο ανεξίτηλα στους αιώνες των αιώνων ποιοι ήταν αυτοί που συναίνεσαν στο να ξεπουλήσουμε και την ψυχή μας ακόμα για ένα ξεροκόμματο από τη αυλή των Η.Π.Ανθρώπων…
Υ.Γ.: Μετά και την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου, αλλά και την επικράτηση ενός δηλωμένου οπαδού του Σχεδίου Ανάν στην Κύπρο μας, ανοίγει πλέον ένα νέο κεφάλαιο στην εθνική μας πολιτική. Όποιος έχει τη δυνατότητα, ας κοιτάξει μακριά: Ο πόλεμος πλέον δεν είναι μια μακρινή απειλή, αλλά σύντομα θα έρθει και στην πόρτα μας: Είτε ως επιδίωξη των Τούρκων να εφαρμόσουν τα ίδια στη Θράκη μας, είτε ως απαίτηση των Αλβανών να ξαναχτίσουν την…«Τσαμουριά» τους, είτε ως εφαρμογή του ίδιου του Σχεδίου Ανάν ή παραλλαγής του στην Κύπρο μας. Ας έχουμε έτοιμες τις παλάσκες και τις αρβύλες, γιατί σύντομα θα τις χρειαστούμε. Και ας ετοιμαστούμε επιτέλους: Ας ετοιμάσουμε τα παιδιά στα σχολεία να ξαναποκτήσουν ελληνική και χριστιανική παιδεία χωρίς πολυπολιτισμικές «ανοησίες» για ελεύθερες κοινωνίες και λοιπά. Ας προσφέρουμε περισσότερο πατριωτισμό σε όλους τους Έλληνες δείχνοντας ομόνοια, σύνεση, αγάπη για το έθνος, πίστη σε θεσμούς λησμονημένους, όπως η οικογένεια, η πίστη μας στον Θεό. Γιατί, ας μην το ξεχνάμε: Στον πόλεμο που έρχεται, θα πολεμήσουν Ελληνόπουλα. Όχι τα Αλβανάκια, ούτε τα Πακιστανόπουλα και τα άλλα παιδιά των μεταναστών!
Κρατείστε αυτό το απόκομμα γιατί θα σας χρειαστεί σε λίγα χρόνια!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου