ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ;

«Των οικιών ημών εμπιμπραμένων…»

Είναι πραγματικά ανείπωτη η συμφορά που έπληξε τον τόπο μας. Τι να πρωτοπεί κανείς για τους ανθρώπους που έχασαν τα σπίτια τους, τις περιουσίες τους, τα χτήματα, τα ζωντανά τους. Πολύ περισσότερο χρειάζονται τον σεβασμό από όλους μας οι άνθρωποι που έχασαν τους δικούς τους στην πύρινη κόλαση! Οι υλικές ζημιές κάποιοι πιστεύουν πως θα καταμετρηθούν μέσα σε λίγο καιρό, όμως οι συνέπειες που είχε για όλους μας – πυρόπληκτους ή μη – η καταστροφική λαίλαπα της φωτιάς θα μας επηρεάσουν σύντομα μεν, αλλά θα συνεχίσουν να επηρεάζουν όχι μόνο εμάς, αλλά και τα παιδιά μας, και τα παιδιά των παιδιών μας ακόμα!
Βρέθηκα κι εγώ μέσα σ’ αυτό το σκηνικό αποκάλυψης που στήθηκε στον Ταΰγετο και μαζί με πολλούς εθελοντές (κυρίως πολίτες και φίλους) προσπαθήσαμε να συνδράμουμε στα μέτρα του δυνατού τις δυνάμεις πυρόσβεσης. Δεν μπορώ να σας περιγράψω την ανείπωτη χαρά που νιώθει κανείς όταν βλέπει τις προσπάθειές του να «πιάνουν τόπο» και να σώζεται έστω και ένα μικρό δεντράκι, έστω και ένας καχεκτικός θάμνος που σε διαφορετική περίπτωση θα είχαν γίνει στάχτη. Αλλά και τι μεγάλη απογοήτευση να παρατηρεί κανείς ανήμπορος να αντιδράσει τις φωτιές να τον πλησιάζουν με απίστευτη ορμή και να κατατρώνε τα πάντα μέσα σε λίγα λεπτά!
Την προηγούμενη εβδομάδα, μεσούσης της τραγωδίας, προτίμησα να μην αναφερθώ ούτε στα αίτια που θεωρώ ότι προκάλεσαν αυτή την τραγωδία, ούτε σε διάφορες, χρήσιμες νομίζω, επισημάνσεις για το όλο ζήτημα. Τώρα όμως που καταλάγιασε η συμφορά και τα περισσότερα πύρινα μέτωπα κόπασαν, ήρθε η ώρα των παρατηρήσεων και της αποτίμησης.
Πρώτο ζήτημα: Οι φωτιές ήταν οργανωμένο σχέδιο ή τυχαίο συμβάν; Γι’ αυτό το θέμα δεν μπορούμε να μιλήσουμε με βεβαιότητα, αλλά μόνο με υποθέσεις. Αναμφίβολα, οι ακούσιοι εμπρησμοί έχουν σημαντική συμβολή στην καταστροφή του δασικού πλούτου της χώρας μας. Θα πάρω μερικά παραδείγματα από το δικό μας βουνό, τον Ταΰγετο: Μια γιαγιά που προσπαθεί να καθαρίσει το αμπέλι της ή ένας παππούς που καίει τα ξερόχορτα στο χωράφι του, έχουν γίνει πολλές φορές στο παρελθόν αιτία να καούν μεγάλες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης και δάσους (βλ. φωτιά ’81). Επίσης τα απαρχαιωμένα δίκτυα της Δ.Ε.Η. έχουν επίσης το μερίδιό τους στις καταστροφές (βλ. φωτιά ’98). Τέλος μικρή αλλά αποφασιστική είναι και η αδιαφορία των πολιτών, που είτε με ένα πεταμένο τσιγάρο, είτε με ένα μπουκάλι που κατανάλωσαν και το παράτησαν στο δάσος, έγιναν χωρίς να το θέλουν αίτιοι μεγάλων πυρκαγιών. Το μεγαλύτερο φυσικά μερίδιο το καταλαμβάνουν οι εκούσιοι εμπρησμοί. Ο τσοπάνης που θέλει περισσότερο έδαφος για να βόσκουν τα ζωντανά του, ο οικοπεδοφάγος που «λιμπίζεται» τα «φιλετάκια» στην Πάρνηθα και γενικότερα πέριξ των Αθηνών, ο ψυχικά άρρωστος που ηδονίζεται βλέποντας τις φλόγες να κατακαίουν τα πάντα (κι όμως, υπάρχουν και τέτοιοι) και τόσες άλλες περιπτώσεις ων ουκ έστιν αριθμός. Προσωπική μου άποψη είναι πως οι συγκεκριμένες πυρκαγιές δεν είναι έργο ούτε της μιας, ούτε της άλλης περίπτωσης ανθρώπων. Κι αυτό γιατί θεωρώ πως είναι εμφανής η προσπάθεια αυτών των ανθρώπων (;) που θέλησαν να μας τσακίσουν κυριολεκτικά, να υπάρξει πανικός, πολλά θύματα, φοβερές καταστροφές, και, κυρίως, στοχευμένες περιοχές που είχαν σα σκοπό να παραλύσουν την ομαλή ζωή στον τόπο! Συγκεκριμενοποιώ τα λόγια μου: Πού έπιασαν φωτιές; Γύρω από το εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος της Δ.Ε.Η. στη Μεγαλόπολη και γύρω από το Αλιβέρι (που βρίσκεται επίσης μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος της Δ.Ε.Η.). Ας σκεφτούμε τι θα συνέβαινε αν αυτά τα κατά τη γνώμη μου όχι και τόσο αρρωστημένα μυαλά πετύχαιναν τον σκοπό τους: Θα παρέλυε η ζωή στη μισή Ελλάδα και κυρίως στην Αθήνα που βρίσκεται πλέον το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της χώρας. Αντιλαμβάνεστε τι θα επακολουθούσε; Χάος, διάλυση της χώρας, θα διατρέχαμε μύριους κινδύνους. Και, ας μην το ξεχνάμε: Μια πολύ επικίνδυνη πυρκαγιά στην πόλη της Θουρίας έξω από την Καλαμάτα: Για όσους δε γνωρίζουν, εκεί βρίσκονται μεγάλες αποθήκες καυσίμων της αεροπορίας. Μπορείτε να αντιληφθείτε ότι αν η πυρκαγιά είχε εξελιχθεί, ίσως η Θουρία με όλους τους κατοίκους της να μην υπήρχαν σήμερα; Πως ίσως να θρηνούσαμε εκατόμβες θυμάτων εκεί; Αυτή τη φωτιά, ποιος να την έβαλε; Κάτοικος της περιοχής ενώ ήξερε καλά τι θα συνέβαινε;
Είναι δυνατόν να βρέθηκαν τόσες πολλές γριούλες και τόσοι πολλοί γέροντες, που σε συνθήκες καύσωνα και με 9 μποφόρ αποφάσισαν να κάψουν τα χωράφια τους ομαδικά στη νοτιοδυτική Πελοπόννησο μόνο; Πόσο αφελής μπορεί να είναι κάποιος για να το πιστέψει αυτό;
Με αυτές τις επισημάνσεις ερχόμαστε στο δεύτερο ζήτημα: Ποιος ιθύνων νους τα οργάνωσε όλα αυτά; Και σ’ αυτό το ερώτημα η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι υποθετική. Οι νομικοί επισημαίνουν πως εάν κάποιος θέλει να βρει έναν ένοχο, καλό θα ήταν να αναζητήσει το ποιος είναι αυτός που ωφελείται από ένα γεγονός. Εδώ, ποιος ωφελείται από όσα συνέβησαν; Σίγουρα όχι η κυβέρνηση και ο Κ. Καραμανλής. Θα ήταν πολιτικά ανόητος εάν πίστευε κάποιος ότι η Νέα Δημοκρατία θα επιδίωκε ανωμαλία στη χώρα τη στιγμή που είναι βέβαιο πως θα πιστωνόταν τη συμφορά, σε μια ευνοϊκότατη συγκυρία γι’ αυτήν (μέχρι πριν τις πυρκαγιές ούτε ο ίδιος ο Παπανδρέου δεν πίστευε στη νίκη του κόμματός του!). Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι γεγονός πως σε μια τέτοια κατάσταση θα είχε μεγάλο όφελος από μια εθνική συμφορά: Οι ευθύνες θα έπεφταν οπωσδήποτε στις πλάτες της κυβέρνησης, οι δημοσκοπήσεις θα ήταν ευνοϊκότερες γι’ αυτό, και γενικότερα θα ξεκινούσε από νέα, καλύτερη θέση στον εκλογικό μαραθώνιο. Το ίδιο θα μπορούσε να πιστώσει κανείς και στα μικρότερα κόμματα της αριστεράς. Έτσι ξεκίνησαν οι παραπολιτικές φήμες και διαδόσεις, τα σχόλια «τύπου καφενείου», πως πίσω από τις φωτιές και τους αναμφισβήτητους εμπρησμούς βρίσκονταν άνθρωποι της Αριστεράς ή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δεν μπορούμε φυσικά να αποκλείσουμε τίποτα. Ωστόσο θα ήταν φαιδρό αν πιστεύαμε πως υπάρχει οργανωμένο σχέδιο από μερίδα του πολιτικού σκηνικού της χώρας μας που προσπαθεί να μας υποβιβάσει στα μάτια ολόκληρου του κόσμου, μόνο και μόνο για να ανέβει στην εξουσία ή για να πάρει δύο – τρεις ψήφους περισσότερες. Εξάλλου, εάν αποκαλυπτόταν κάτι τέτοιο, η ετυμηγορία θα ήταν ισόβια στους εμπνευστές και στους εκτελεστές καθώς και στην παράταξη που τα προκάλεσε στη συνείδηση του λαού. Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να αποκλείσουμε επίσης και τους γνωστούς – άγνωστους των Εξαρχείων, απλούστατα επειδή είναι καθ’ όλα γνωστοί στις υπηρεσίες ασφαλείας και την Ε.Υ.Π. και διαβρωμένοι από πράκτορές τους, που κάθε τους κίνηση είναι σχεδόν εξ αρχής γνωστή και ίσως και κατευθυνόμενη! Εξάλλου δε νομίζω ότι συνάδει για ένα κράτος που θέλει να λέγεται σοβαρό ο ισχυρισμός ότι ολόκληρος μηχανισμός ασφαλείας πιάστηκε κυριολεκτικά «στον ύπνο» από μια χούφτα ανόητων αναρχικών που έχουν ξεχάσει να ενηλικιωθούν!
Ποιοι λοιπόν είναι δράστες; Κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με σιγουριά. Διάβασα σε εφημερίδα πως αναζητείται πράκτορας των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου ονόματι Ντανίλο. Ωστόσο δε νομίζω να έγιναν έτσι τα πράγματα. Προσωπικά φρονώ πως ίσως να μη μάθουμε ποτέ την πραγματική αλήθεια. Ίσως επειδή η αλήθεια βρίσκεται πολύ πιο μακριά από τη χώρα μας. Σ’ αυτή μου τη διαπίστωση έφτασα κι από ένα δημοσίευμα στο θεωρούμενο ως σοβαρό «ΒΗΜΑ» (άσχετα εάν τον τελευταίο καιρό έχει εξελιχθεί σε φτηνό εργαλείο προπαγάνδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ας μην ξεχνάμε τα φοβερά συμφέροντα που παίζονται σ’ αυτές τις εκλογές) που μου είχε κάνει εντύπωση και αποτύπωσα αρκετόν καιρό νωρίτερα. Στις 29 Ιουνίου λοιπόν, το «ΒΗΜΑ» της Κυριακής σε πρωτοσέλιδο άρθρο με το εύγλωττο τίτλο «ΠΡΟΣΟΧΗ!» που έφερε την υπογραφή «ΤΟ ΒΗΜΑ» (άρα αποτελούσε θέση του εκδότη του) έγραφε επί λέξει για την απόφαση της κυβέρνησης Καραμανλή να συνεργαστεί με τη Ρωσία στην κατασκευή αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου προς την υπόλοιπη Ευρώπη: «Το παιχνίδι είναι μεγάλο και η χώρα μας μικρή. Η βιασύνη του Πούτιν και οι Αντιδράσεις των Αμερικανών δείχνουν ότι η Ελλάδα έχει εμπλακεί σε μια σκληρή αναμέτρηση. Αυτονόητο είναι ότι χρειάζονται προσεκτικές αποφάσεις και ευέλικτες κινήσεις. Η Ελλάδα πρέπει να βγει κερδισμένη και να μη γίνει στόχος εκδικητικής μανίας, διότι όλοι γνωρίζουμε πλέον πώς αντιδρούν οι μεγάλες δυνάμεις…». Ας είναι καλά το διαδίκτυο που με βοήθησε να βρω το συγκεκριμένο σχόλιο.
Ερωτήματα αναπάντητα: Μήπως το «ΒΗΜΑ» ήξερε κάτι που εμείς δεν ξέρουμε; Μήπως ήρθε η ώρα να επιβεβαιωθεί τραγικά μετά τη συμφορά που μας βρήκε; Μήπως τελικά είναι η απάντηση στα προηγούμενα ερωτήματα που θέτουμε όλοι μας; Μήπως στόχος είναι η κυβέρνηση Καραμανλή που δεν είναι πειθαρχική όσο πρέπει στα «Μεγάλα αφεντικά» της Δύσης και αλληθωρίζει προς τη Ρωσία; Μήπως; Μήπως; Κι αν είναι αλήθεια όλα αυτά, έχουν «τα κότσια» η κυβέρνηση και ο ίδιος ο Καραμανλής να προβούν επιτέλους σε αποκαλύψεις ή θα γίνει ό,τι έγινε και με τις υποκλοπές που οι υπερατλαντικοί «φίλοι» μας παρακολουθούσαν ακόμα και το τηλέφωνο του ίδιου του πρωθυπουργού της χώρας χωρίς ντροπή;
Χρειάζεται εγρήγορση και ενότητα του λαού μας. Συστράτευση στην παρούσα κυβέρνηση. Ίσως να μην ήταν άσχημη μια πανεθνική σύσκεψη υπό την προεδρία Παπούλια και τη συμμετοχή εκτός των ελλαδικών πολιτικών δυνάμεων και των κυπριακών, καθώς και της ομογένειας. Γιατί αν είναι αλήθεια όλ’ αυτά, οι Η.Π.Ανθρωποι δεν πρόκειται να σταματήσουν εδώ. Ό,τι είδαμε ήταν απλώς μια προειδοποίηση. Το κυρίως πιάτο ίσως έρχεται πιο πλούσιο σύντομα…