ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ

Χάμπουργκερ, μπριζόλα, Coca – Cola…

Ίσως να έχετε παρατηρήσει ότι κάθε Παρασκευή βράδυ η κεντρική πλατεία της Καλαμάτας αλλάζει εντελώς μορφή και μετατρέπεται σε μια απέραντη παιδούπολη. Αγόρια και κορίτσια Δημοτικού και Γυμνασίου κυρίως, κατακλύζουν τους γύρω χώρους και καταλήγουν τις περισσότερες φορές σε γνωστή αλυσίδα εστιατορίων γρήγορου φαγητού για να πιουν το αναψυκτικό τους (Coca – Cola) και να φάνε ένα από τα έτοιμα γεύματα που διαθέτει, με την απαραίτητη (;) συνοδεία προτηγανισμένων μερίδων πατάτας.
Το γεγονός αυτό από μόνο του ίσως να μη μας είχε απασχολήσει εάν δεν επαναλαμβανόταν σχεδόν καθημερινά: Οποιαδήποτε στιγμή περάσει κανείς από εκείνο το σημείο, θα δει στο εσωτερικό του μαγαζιού παιδιά είτε μόνα τους είτε με τους γονείς τους να «απολαμβάνουν» τα «εδέσματα» που πριν λίγο παρήγγειλαν.
Το ίδιο συμβαίνει και τα βράδια στα σπίτια: Τα μηχανάκια από τις πιτσαρίες, τα σουβλατζίδικα και τα υπόλοιπα καταστήματα που μοιράζουν φαγητό κατ’ οίκον παίρνουν «φωτιά» από τη χρήση. Ιδίως αν εκείνη την ημέρα η τηλεόραση προβάλλει έναν σημαντικό ποδοσφαιρικό αγώνα.
Έχοντας όλες αυτές τις εικόνες στο μυαλό, ο παρατηρητικός αναγνώστης θα αναρωτηθεί: Μα καλά, δε μαγειρεύουν στα σπίτια τους οι άνθρωποι σήμερα; Και αν υποθέσουμε ότι το βράδυ είναι κουρασμένοι, τι τους εμποδίζει να το κάνουν αυτό τουλάχιστον το μεσημέρι;
Είναι γεγονός ότι οι παραδοσιακές δομές της οικογένειας έχουν πλέον διαταραχθεί. Η μητέρα εκεί που πριν αρκετά χρόνια στην πλειοψηφία της δεν εργαζόταν, σήμερα λείπει από το σπίτι της για να εργαστεί και μάλιστα για πολλές ώρες της ημέρας (ας είναι καλά οι γιαγιάδες και οι παππούδες). Έτσι τις περισσότερες φορές επιστρέφει κουρασμένη από την ταλαιπωρία της δουλειάς και το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η ξεκούραση. Ο πατέρας επίσης, ακολουθώντας τον παραδοσιακό τρόπο σκέψης, λειτουργεί όπως πριν: επιστρέφει συνήθως από την εργασία του περιμένοντας πως όλα στο σπίτι είναι έτοιμα. Εάν δεν τα βρει, θυμώνει και επιπλήττει δριμύτατα τη σύζυγο για την αμέλειά της. Θέλει με λίγα λόγια «και την πίττα ολόκληρη, και τον σκύλο χορτάτο»!
Τα αποτελέσματα αυτού του τρόπου ζωής είναι η απουσία σπιτικού φαγητού στην οικογένεια, αλλά και μια σειρά από άλλες παρενέργειες: Η καθαρίστρια στο σπίτι κάθε Σάββατο συνήθως, είναι πλέον θεσμός, ενώ οι δάσκαλοι και οι καθηγητές για τα ιδιαίτερα των παιδιών απαραίτητοι (όταν βέβαια βρίσκουμε χρόνο να κάνουμε παιδιά). Ταυτόχρονα ένα έντονο πνεύμα καταναλωτισμού τείνει να μας καταβάλλει. Μέσα στο άγχος και τις ενοχές που νιώθουμε επειδή καταλαβαίνουμε καλά πως παραμελούμε την οικογένειά μας, προσπαθούμε να αναπληρώσουμε την παρουσία μας με την αγορά δώρων προς τους οικείους και τον εαυτό μας. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου το γεγονός ότι τα μόνα καταστήματα που ευδοκιμούν στις μέρες μας, είναι αυτά που προσφέρουν φαγητό και είδη δώρων…
Δεν είναι στις σκέψεις μου να ασχοληθώ με τα υπόλοιπα. Θα προτιμήσω να μείνω στο φαγητό και στις πολλές και σοβαρές παρενέργειές του στη ζωή και στην υγεία μας.
Κυρίαρχο είδος στα εστιατόρια γρήγορου φαγητού, αποτελούν τα λεγόμενα χάμπουργκερ. Τα χάμπουργκερ ανακαλύφθηκαν εντελώς τυχαία, όταν οι Ρίτσαρντ και Μορίς Μακντόναλντ απηύδησαν βλέποντας τους πελάτες τους να κλέβουν τα μαχαιροπήρουνα από το καφενείο τους και έφτιαξαν ένα σάντουιτς που οι πελάτες έτρωγαν με τα χέρια. Αυτή η τροφή έκτοτε ξεπέρασε τα σύνορα της Αμερικής και κυριάρχησε σε ολόκληρο τον κόσμο. Όλοι σχεδόν σήμερα επιθυμούν μια τροφή που να είναι φτηνή και να έχει την ίδια γεύση σ’ όποιο μέρος του κόσμου κι αν σερβιριστεί. Πόσο όμως αυτό το φαγητό επηρεάζει την υγεία μας;
Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Έρικ Σλόσερ στο βιβλίο του Fast Food Nation («Το έθνος του γρήγορου φαγητού») γράφει σχετικά: «Τα κέρδη των αλυσίδων καταστημάτων γρήγορου φαγητού έγιναν μια πραγματικότητα πιθανότατα χάρη στις απώλειες που επιβλήθηκαν στην υπόλοιπη κοινωνία – κυρίως την παχυσαρκία, την τροφική δηλητηρίαση, την πενία των αγροτικών περιοχών και την περιβαλλοντική υποβάθμιση».
Όσοι καταναλώνουν αυτού του είδους τις τροφές, αγνοούν ίσως το γεγονός ότι «ένα απλό χάμπουργκερ περιέχει κρέας από δεκάδες ή και εκατοντάδες διαφορετικά ζώα», που έζησαν τις τελευταίες ημέρες τους συνωστισμένα σε χώρους γεμάτους από λίμνες κοπριάς. Οι γιγαντιαίες βιομηχανίες κρέατος της Αμερικής παράγουν έως και 370 τόνους μοσχαρίσιου κιμά ημερησίως. Οι ελλιπείς συνθήκες υγιεινής στα διάφορα στάδια της παραγωγής έχουν οδηγήσει σε οξεία αύξηση της παθογένειας E. Coli 0157.
Ένα τυπικό τεχνητό άρωμα φράουλας που χρησιμοποιείται στα μιλκσέικ για παράδειγμα, αποτελείται από τουλάχιστον 50 χημικά!
Οι Αμερικανοί δαπανούν σήμερα περίπου 120 δισεκατομμύρια δολάρια για γρήγορο φαγητό, περισσότερα δηλαδή απ’ όσα διατίθενται για την ανώτερη παιδεία, για ηλεκτρονικού υπολογιστές, καινούργια αυτοκίνητα ή περιοδικά, περισσότερα απ’ όσα ξοδεύουν για να δουν ταινίες, να αγοράσουν εφημερίδες, δίσκους μουσικής (cd) και βιβλία! Και μη νομίσετε ότι εμείς διαφέρουμε δραματικά από τους Αμερικανούς που κάποτε κοροϊδεύαμε ως κουτούς!
Σε όλ’ αυτά ας προσθέσουμε και καταγγελίες οργανώσεων καταναλωτών από το διαδίκτυο, που κατηγορούν τις μεγάλες αλυσίδες τροφίμων ότι έχουν ήδη εισάγει τα μεταλλαγμένα τρόφιμα στα πιάτα των ανυποψίαστων πολιτών, που προέρχονται από επίσης μεταλλαγμένα ζώα σε τέτοιον βαθμό, που δεν τα αναγνωρίζει κανείς! Μιλάμε για ζώα (βοοειδή τα ονομάζουν επειδή πλέον μοιάζουν με μοσχάρια αλλά δεν είναι στην πραγματικότητα) που με επεμβάσεις στο DNA τους έχουν πλέον εντελώς άλλη μορφή: Χωρίς ουρά, πόδια, κεφάλι, απλά μια άμορφη μάζα κρέατος και μια τρύπα για να τρέφονται από εκεί, έτοιμα σε λίγες ημέρες για σφαγή!!! Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και με τα κοτόπουλα, που πλέον αυτά που προορίζονται για σφαγή από αυτές τις μεγάλες επιχειρήσεις αποτελούν κι αυτά μια μάζα κρέατος που απλώς έχουν τη γεύση του κοτόπουλου!
Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί τα παιδιά μας είναι πλέον από τα πιο παχύσαρκα στην Ευρώπη; Γιατί πάσχουν από μικρή ηλικία από ασθένειες που λογικά θα έπρεπε να ασθενήσουν σε μεγαλύτερη (χοληστερίνη, ζάχαρο κ.λπ.); Γιατί έχουν αυξηθεί οι καρκίνοι και οι λευχαιμίες στις τρυφερές ηλικίες; Γιατί, γιατί, γιατί…
Εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε το μοναδικό προνόμιο να διαθέτουμε τόσο πλούσια και υγιεινή διατροφή, που οι διατροφολόγοι από ολόκληρο τον κόσμο τη συνιστούν στους ασθενείς/πελάτες τους. Το λάδι (και όταν λέμε λάδι εννοούμε φυσικά το ελαιόλαδο) πρέπει να επανέλθει στις διατροφικές μας συνήθειες, ενώ το κρέας να πάψει να κυριαρχεί σε κάθε τραπέζι. Δεν αποτελεί πια ένδειξη καλοζωίας ή ευμάρειας. Τουναντίον! Η ζωγραφιά με τον ευτραφή και γι’ αυτό ευτυχισμένο πλούσιο και τον ισχνό επομένως δυστυχή φτωχό, είναι πλέον ντεμοντέ. Υπάρχουν τα ανυπέρβλητα προϊόντα της μάνας – γης που έχουμε σε αφθονία (χόρτα, λαχανικά, όλων των ειδών τα φρούτα) και εμείς ασχολούμαστε με τα υποπροϊόντα του δυτικού πολιτισμού;
Ήρθε επιτέλους η ώρα να αντιληφθούμε το τι κακό κάνουμε στην υγεία μας ακολουθώντας το «σύνδρομο της κατοχής» που κληρονομήσαμε από τους γονείς μας. Ας απαιτήσουμε λοιπόν από τα σχολικά κυλικεία να διαθέτουν μόνο τροφές εγκεκριμένες από τους ειδικούς και όχι αυτές τις ανοησίες που πουλούν στα ανυποψίαστα παιδιά του κόσμου. Ας πάψουμε να θεωρούμε το γρήγορο φαγητό ως λύση για τη διατροφή μας και να στέλνουμε εκεί τα παιδιά μας για να τα ξεφορτωνόμαστε τις Παρασκευές ή και καθημερινά. Είναι καιρός να κουραστούμε λίγο παραπάνω, αλλά αυτή η κούραση δεν είναι τίποτα μπροστά στο απέραντο καλό που θα κάνουμε στην υγεία τη δική μας και των παιδιών μας. Έχουμε τη διάθεση; Στο χέρι μας είναι!
(Υ.Γ.: Εδώ και αρκετές ημέρες η Εκκλησία έχει θεσπίσει τη νηστεία των Χριστουγέννων. Για 40 περίπου ημέρες οι πιστοί που μπορούν να το κάνουν, απέχουν από το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τρέφονται με όλα τα άλλα που τους προσφέρει απλόχερα η πρόνοια του Θεού. Πέραν της αυτονόητης ωφέλειας που έχει για τη σωματική υγεία η νηστεία, αποτελεί και μια χρυσή πνευματική ευκαιρία για όποιον δοκιμάσει να ακολουθήσει τις προτροπές της Εκκλησίας. Η εκούσια αποχή από το περιττό – που δεν περιορίζεται φυσικά στις τροφές αλλά και στα ακροάματα και στα θεάματα και κυρίως στις πράξεις – βελτιώνει την επικοινωνία μας με τον Θεό και με τους συνανθρώπους μας και μας κάνει να δούμε με «άλλο μάτι» την Κτίση και τα πλάσματα που την κατοικούν. Ας δοκιμάσουμε!).