"ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ" (;) ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Ο λαός «πεινάει»

Ας ανοίξουμε τους τηλεοπτικούς μας δέκτες το βράδυ στις ειδήσεις οποιουδήποτε τηλεοπτικού καναλιού. Το μοναδικό νέο που δείχνει να έχει ριζώσει στα ωριαία (!) δελτία ειδήσεων είναι ένα: η ακρίβεια. Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε κυριολεκτικά και μεταφορικά από συνεχείς ανατιμήσεις προϊόντων («βασικά αγαθά» τα αποκαλούν οι τηλεαστέρες της ακρίβειας) καθώς και από επισκέψεις σε κατά τόπους λαχαναγορές όπου οι συνεντευξιαζόμενοι δηλώνουν απερίφραστα την άθλια οικονομικής τους κατάσταση, ενώ διεκτραγωδούν την αναντιστοιχία μισθών/συντάξεων (δηλαδή εσόδων) και ενοικίων, φροντιστηρίων, καταναλωτικών αγαθών κ.λπ. (δηλαδή εξόδων). Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και σε όλα τα άλλα Μέσα Ενημέρωσης (και σε καμιά περίπτωση Μαζικής) όπως στις εφημερίδες, τα περιοδικά και τις ραδιοφωνικές εκπομπές.
Στην εικόνα αυτή που παρουσιάζεται, συνηγορούν και οι επίσημες στατιστικές: Το 20% των Ελλήνων, δηλαδή ένας στους πέντε συμπολίτες μας ζουν με ετήσιο εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας, δηλαδή κάτω από 5.650 € τον χρόνο!
Αν στη συνέχεια θελήσουμε να βγούμε έξω, θα δούμε έκπληκτοι αυτή την «άθλια» εικόνα να ανατρέπεται άρδην: Οι καφετέριες είναι πρωί – βράδυ κατάμεστες από θαμώνες (πολλοί εκ των οποίων μόνιμοι). Τα μαγαζιά έχουν μια σχετική κίνηση. Στους δρόμους κυκλοφορούν κυρίες με εμφανώς ακριβά ρούχα και υποδήματα που βγαίνουν για να ψωνίσουν κι άλλα ή για να δουν τι θα ψωνίσουν την επόμενη φορά που θα κυκλοφορήσουν έξω. Τα παιδιά πηγαίνουν από το ένα φροντιστήριο στο άλλο (όσα δηλαδή δεν έχουν τον κ. καθηγητή στο σπίτι να τους κάνει ιδιαίτερα) ντυμένα με την τελευταία λέξη της μόδας και φορώντας πανάκριβα αθλητικά παπούτσια. Οι άντρες κυκλοφορούν με πολυτελή και απαστράπτοντα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού, ενώ απαραιτήτως έχουν αγοράσει ένα επίσης καινούργιο αυτοκίνητο λιγότερων ίππων στη σύζυγο και ένα άλλο για κάθε παιδί. Πλέον δεν υπάρχει νοικοκυριό που να μην έχει τουλάχιστον δύο τηλεοράσεις (συνήθως μία για κάθε δωμάτιο) και οπωσδήποτε κάθε είδους ηλεκτρική συσκευή μπορεί να φανταστεί κανείς. Τα κομμωτήρια και τα πάσης φύσεως καταστήματα που προσφέρουν καλλωπισμό στις γυναίκες (τώρα τελευταία και στους άντρες) βγάζουν «τρελλά λεφτά» όπως χαρακτηριστικά μου ανέφερε ένας φίλος που ασχολείται με το αντικείμενο, ενώ δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί νοικοκυριό χωρίς τουλάχιστον ένα, δύο, τρία και πάει λέγοντας κινητά τηλέφωνα στην κατοχή των μελών του. Αν προσθέσουμε και το πλήθος που κατακλύζει σχεδόν καθημερινά τις ταβέρνες και γενικά ό,τι έχει να κάνει με φαγητό καθώς και τα «άφτερ», δηλαδή τα μπαράκια και τα σκυλάδικα περιωπής και μη, τότε μπορούμε να σχηματίσουμε μια εικόνα της κατάστασης που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία!
Σε σχετικό άρθρο του δρ. Λέανδρου Δραγώνα (εφημ. «ΕΣΤΙΑ» 21/6/07) του οποίου εκτενές απόσπασμα αναδημοσιεύει ο Γιάννης Μαρίνος στο «ΒΗΜΑ» (Κυριακή 12 Αυγούστου 2007) σημειώνονται και τα εξής σημαντικά στοιχεία:
- Το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα των Ελλήνων ανέρχεται σε 23. 970 δολάρια (μαζί με την παραοικονομία 30.000), που σημαίνει ότι είμαστε 0 23ος πλουσιότερος λαός της γης επί συνόλου 212 κρατών.
- Το 85% των Ελλήνων έχει ιδιόκτητο σπίτι, ενώ σε κάθε τρεις Έλληνες αντιστοιχεί ένα εξοχικό.
- Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα κυκλοφορούν 4. 548. 469 αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσεως. Δηλαδή ένας στους δύο Έλληνες έχει Ι.Χ. Στους μη έχοντες προφανώς αντιστοιχεί μία από τις 767.455 μοτοσικλέτες που επίσης κυκλοφορούν.
- Είμαστε οι πρώτοι στην Ευρώπη σε κατανάλωση ουίσκι, καλλυντικών (συνήθως οι ηλικιωμένες κυρίες που δηλώνουν πως η σύνταξη που παίρνουν δεν τους φτάνει να ζήσουν, έχουν καλοχτενισμένα και φρεσκοβαμμένα μαλλιά), ειδών ενδύσεως και σε παχύσαρκα παιδιά (συχνά όσοι διαμαρτύρονται ότι πεινάνε και δεν τους φτάνουν τα χρήματα για να ζήσουν είναι κατά βάση ευτραφείς κύριοι και κυρίες. Παρόμοια κατάσταση μου έρχεται στον νου με κάποιον κύριο που ζύγιζε τουλάχιστον 120 κιλά, «έτρεφε» μούσι υποδιακόνου και κραύγαζε με στεντόρεια φωνή κατά τη διάρκεια των πρόσφατων πυρκαγιών πως πεινάει, πως αυτός και η οικογένειά του λιμοκτονούν και δεν έχουν να ταΐσουν τα ζωντανά τους).
- Εξήντα πέντε χιλιάδες (65.000) Έλληνες σπουδάζουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, δηλαδή ο μεγαλύτερος αριθμός στον κόσμο αναλογικά προς τον πληθυσμό μας.
- Ένα με ενάμισι (1 – 1,5) εκατομμύριο Έλληνες μετακινούνται μόνο από την περιοχή της Αττικής κατά τις αλλεπάλληλες τριήμερες αργίες.
- Πολλοί αλλοδαποί μετανάστες από το ένα εκατομμύριο που από το 1989 – 1995 κατέκλυσαν τη χώρα πάμπτωχοι και σχεδόν ξυπόλητοι στην Ελλάδα, είναι σήμερα ιδιοκτήτες σπιτιών, ακινήτων, αυτοκινήτων και τραπεζικών καταθέσεων που μόνο για τους Αλβανούς ανέρχονται σε 14 δις ευρώ!!!
Θα μπορούσα να αναφερθώ σε πάμπολλα ακόμα παραδείγματα, αλλά θεωρώ πως δεν είναι χρήσιμο να συνεχίσω. Θα προσπαθήσω όμως να εξηγήσω – με τη βοήθεια των προαναφερθέντων κειμένων – πώς είναι δυνατόν να «πάσχουν» οι αριθμοί και αντίθετα να ευημερούν οι άνθρωποι στη χώρα μας.
Κατ’ αρχάς είναι τοις πάσι γνωστό ότι οι νομοταγείς πολίτες ως προς τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς το κράτος είναι είδος προς εξαφάνιση στην Ελλάδα. Οι μόνοι που δεν φοροδιαφεύγουν είναι κατά βάση αυτοί που εκ των πραγμάτων δεν έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν: οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι και γενικώς οι σιτιζόμενοι από το κράτος για τις ποικίλες υπηρεσίες που παρέχουν σ’ αυτό. Με βάση στατιστικές που έχουν πραγματοποιηθεί, η φοροδιαφυγή φτάνει στο 30% του Α.Ε.Π. (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν). Επιπλέον οι τέσσερις στις δέκα (4/10) επιχειρήσεις της χώρας, κυρίως οι μικρομεσαίες, επίσης φοροδιαφεύγουν, όπως και ένας στους δύο ελεύθερους επαγγελματίες. Τα παραδείγματα για όλ’ αυτά τα εντυπωσιακά είναι πολλά και χαρακτηριστικά για κάθε επαγγελματικό κλάδο που όλοι μας γνωρίζουμε. Ας αναφερθώ μόνο στον δικό μου τον οποίο θεωρώ πως ξέρω σχετικά καλά: Δεν υπάρχει καθηγητής που να έχει ειδικότητα σχετική με μαθήματα κυρίως πανελλαδικώς εξεταζόμενα που να μην έχει τουλάχιστον δεχτεί πρόταση από κάποιον γνωστό ή άγνωστό του για να παραδώσει ιδιαίτερα μαθήματα. Οι πιο πολλοί υποκύπτουν στον πειρασμό μιας και το «μαύρο» χρήμα ουδείς εμίσησε!
Αναρωτιέμαι βέβαια πώς είναι δυνατόν να πεινάμε και ταυτόχρονα το 90% των επισήμως φτωχών νοικοκυριών (με τετραμελή οικογένεια) να διαθέτουν ιδιόκτητο αυτοκίνητο και τουλάχιστον δύο κινητά τηλέφωνα!
Δεν επιθυμώ ασφαλώς να ισοπεδώσω τα πάντα. Σε μια κοινωνία αυτού του τύπου (καπιταλιστική) έστω και με αυτή την καχεκτική δομή όπως η δική μας είναι λογική (και με βάση τη θεωρητική κατατομή μάλλον απαραίτητος παράγοντας) η ύπαρξη και στρωμάτων που ανήκουν στα φτωχά στρώματα της κοινωνίας και κυριολεκτικά αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Η ανισοκατανομή των εισοδημάτων τόσο στον κόσμο όσο και στη χώρα μας είναι αυτή που προκαλεί το συγκεκριμένο πρόβλημα. Δε νομίζω όμως πως μπορούμε σήμερα να πούμε πως κάποιος συνάνθρωπός μας πεινάει στην κυριολεξία ή έστω αντιμετωπίζει σοβαρό επισιτιστικό πρόβλημα!
Ας μην είμαστε λοιπόν μίζεροι και καταθλιπτικοί στις διαπιστώσεις μας. Η εποχή των «Αθλίων» του Βίκτορος Ουγκώ έχει πλέον περάσει ανεπιστρεπτί. Τουλάχιστον ας αγωνιστούμε έτσι ώστε να μην ξανάρθει!