Παρατηρώντας τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών που καταδεικνύουν την εκπληκτικής ταχύτητας φθορά της κυβέρνησης Καραμανλή, προσπάθησα να αντιληφθώ τους λόγους που οδήγησαν τον λαό να αναζητήσει καταφύγιο σε ένα κόμμα και σε έναν άνθρωπο που όλοι είχαν τελειωμένο.
Υπάρχουν πολλά αίτια που μπορεί κανείς να προβάλει ώστε να έχει ολόκληρο το παζλ της σημερινής κατάστασης ολοκληρωμένο. Θα προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε τα σημαντικότερα απ’ αυτά τα αίτια και στη συνέχεια να δούμε εάν το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί έχει χαρακτηριστικά παγιωμένης κατάστασης ή όχι. Με λίγα λόγια δηλαδή, εάν η κατάσταση για τη συντηρητική παράταξη είναι αναστρέψιμη ή μη.
Κακή οικονομία…
Ο πρώτος λόγος που οδήγησε σε αυτή την αναστροφή του κλίματος υπέρ του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν οπωσδήποτε η δεινή οικονομική θέση του λαού. Η διεθνής ύφεση και η επιβράδυνση που σημειώθηκε στην οικονομία της χώρας μας, ανάγκασε την κυβέρνηση – με αρκετή καθυστέρηση θεωρώ – στη λήψη συγκεκριμένων, απαραίτητων για την επιβίωση της εθνικής οικονομίας μέτρων. Ο λαός όμως, όσο ανόητος κι αν δείχνει ότι είναι, έχει το πολιτικό αισθητήριο να αντιληφθεί πότε τα μέτρα που λαμβάνονται αντιστοιχούν στο περί δικαίου αίσθημα που έχουν οι πολίτες και πότε όχι. Έτσι η κυβέρνηση, μέσω του αρμόδιου υπουργού της, βρέθηκε εκτεθειμένη μπροστά στα μάτια των πολιτών: ουδείς Έλλην πολίτης – πλην των γνωστών ακόλουθων των κομματικών μαντριών – αναγνωρίζει πως αυτά τα μέτρα που ελήφθησαν κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Αντιθέτως, ο κ. Αλογοσκούφης ακολούθησε την προσφιλή τακτική όλων των προκατόχων του: πρόσθεσε κι άλλα βάρη, ασήκωτα πλέον, στις πλάτες των μισθοσυντήρητων ανθρώπων, ενεργώντας ως επιδρομέας στις τσέπες του κόσμου! Αντίθετα, οι πλούσιοι εξακολουθούν να απολαμβάνουν και με τα νέα μέτρα κραυγαλέα φορολογική «ασυλία» που προκαλεί! Δεν είναι δυνατόν, βάσει των φορολογικών δηλώσεων, οι πιο πλούσιοι Έλληνες να είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι λοιποί μισθοσυντήρητοι και μικροσυνταξιούχοι! Οι πολίτες δηλαδή δεν είναι τόσο κουτοί που να μην κατανοούν τις δυσμενείς συγκυρίες στην παγκόσμια οικονομία. Επιθυμούν ωστόσο φορολογική δικαιοσύνη προς όλους, ιδιαίτερα προς τους εξοργιστικά φοροφυγάδες.
Βουλγαράκης…
Το γεγονός της οικονομικής κατάστασης από μόνο του, δε νομίζω όμως ότι υπήρξε καθοριστικός παράγοντας που οδήγησε σε αυτή την κάμψη των ποσοστών της Ν.Δ. Εξάλλου εδώ και δεκαετίες η μόνιμη επωδός των εκάστοτε υπουργών εθνικής οικονομίας είναι η λιτότητα και τα δημοσιονομικά μέτρα για τη βελτίωση της θέσης της χώρας! Εκείνο που εξόργισε, που πραγματικά εξόργισε, είναι οι κομπασμοί υπουργού της κυβερνήσεως, και μάλιστα από τα πλέον προβεβλημένα στελέχη της, πως φοροδιαφεύγει συστηματικά μέσω πολύπλοκων διαδικασιών που συμπυκνώνονται στη φράση «εταιρείες offshore» και μάλιστα αυτή του την ατιμία, τη βάφτισε νόμιμη και άρα…«ηθική». Ο λαός δηλαδή, είδε με οργή, τη στιγμή που του παίρνουν από την τσέπη ποσά που αποτελούν πλέον το υστέρημά του, έναν άνθρωπο της κυβέρνησης να λέει: «Ναι, είμαι φοροκλέφτης, αλλά είμαι τόσο “μάγκας”, που η εφορία εμένα δε με αγγίζει! Πληρώστε εσείς, κορόιδα!».
Αυτά τα κορόιδα, μετά την πρώτη ψυχρολουσία που έλαβαν, δέχτηκαν και δεύτερη: ο πρωθυπουργός, αντί να αφουγκραστεί αμέσως την κοινωνία και την κατακραυγή του κόσμου αποπέμποντας άμεσα τον άνθρωπο αυτόν, τον υπερασπίστηκε με κάθε τρόπο και μέσο, ώσπου ήρθαν οι πρώτες δημοσκοπήσεις και το χέρι του λαού χτύπησε δυνατά τη γροθιά στο τραπέζι. Τότε μόνο συνήλθε από τη ραστώνη στην οποία είχε περιέλθει και αντέδρασε όπως έπρεπε…
Όλοι ίδιοι;
Η κίνηση αυτή, ή μάλλον η ακινησία αυτή, οδήγησε τον λαό στο συμπέρασμα πως πλέον όλοι είναι ίδιοι: σκανδαλοποιοί και οι μεν, σκανδαλοποιοί και οι δε. Τι διαφορά πλέον έχουν; Όταν μάλιστα το ένα σκάνδαλο ακολούθησε το άλλο (Βατοπέδι, «περίεργες» διασυνδέσεις συζύγων στελεχών και υπουργών της κυβέρνησης κ.λπ.), ο λαός αντιλήφθηκε πως η Νέα Δημοκρατία απώλεσε το ηθικό πλεονέκτημα που είχε έναντι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Πού είναι οι εξαγγελίες για αλλαγές στην παιδεία, στην υγεία, στις Δ.Ε.Κ.Ο., σε Ολυμπιακή…; Το μικροπολιτικό κόστος κυριάρχησε έναντι του μακροπρόθεσμου σχεδιασμού για την Ελλάδα του αύριο. Τα πανεπιστήμια εξακολουθούν να καίγονται από ισχνές αλλά θορυβώδεις μειοψηφίες της…Αριστεράς και της…Προόδου. Η δημόσια υγεία εξακολουθεί να είναι ο μεγάλος ασθενής. Η «Ολυμπιακή» εξακολουθεί να καταβροχθίζει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για να ζουν πλουσιοπάροχα οι λίγοι προνομιούχοι υπάλληλοί της. Ο ευρύτερος δημόσιος τομέας εξακολουθεί να πάσχει από τις γνωστές και αθεράπευτες ασθένειες της μίζας, της τεμπελιάς, του ροκανίσματος ασκόπως δημόσιου χρήματος…
Καραμανλής
Ταυτόχρονα η Ν.Δ. είδε και το καλύτερο «χαρτί» της να καίγεται: ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, δείχνει έρμαιο των διαθέσεων του κάθε Τατούλη, Πολύδωρα, και λοιπών αμφισβητιών της κυβερνητικής παράταξης. Δείχνει αφημένος στο ρεύμα της κατάστασης που τείνει να διαμορφωθεί. Προηγήθηκε η απογοητευτική εμφάνισή του στη Δ.Ε.Θ., η παρ’ ελπίδα συγκροτημένη ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου, και η διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων άρχισε να γέρνει υπέρ του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ενός ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο οποίο ο αρχηγός του έχει επιβληθεί πλήρως, ουδείς αυτή τη στιγμή τον αμφισβητεί (πώς θα μπορούσε άλλωστε;) και παρουσιάζει την εικόνα ανθρώπου με θέσεις συγκεκριμένες και ρεαλιστικές.
Πρωτοβουλίες εδώ και τώρα;
Πολλοί ζητούν από τον πρωθυπουργό μέτρα εδώ και τώρα, ώστε να λάβει ξανά η Νέα Δημοκρατία την πρωτοβουλία των κινήσεων. Ζητούν διαγραφές (ξεχνούν βέβαια την ισχνή πλειοψηφία στη Βουλή), ζητούν ανασχηματισμό (ο οποίος το πιθανότερο είναι να δημιουργήσει ορισμένους αχάριστους νέους υπουργούς και πολλούς δυσαρεστημένους και φωνασκούντες βουλευτές), ζητούν οικονομικά μέτρα φοροελαφρύνσεων (αν και γνωρίζουν τη λεπτή κλωστή πάνω στην οποία κρέμεται η ελληνική οικονομία), ζητούν πρωτοβουλίες για το ξεπέρασμα της κρίσης στην παιδεία, την υγεία και αλλού (ξεχνούν όμως ότι αυτές οι πρωτοβουλίες ή λαμβάνονται στην αρχή της τετραετίας ή ποτέ)…
Υπάρχουν πολλά αίτια που μπορεί κανείς να προβάλει ώστε να έχει ολόκληρο το παζλ της σημερινής κατάστασης ολοκληρωμένο. Θα προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε τα σημαντικότερα απ’ αυτά τα αίτια και στη συνέχεια να δούμε εάν το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί έχει χαρακτηριστικά παγιωμένης κατάστασης ή όχι. Με λίγα λόγια δηλαδή, εάν η κατάσταση για τη συντηρητική παράταξη είναι αναστρέψιμη ή μη.
Κακή οικονομία…
Ο πρώτος λόγος που οδήγησε σε αυτή την αναστροφή του κλίματος υπέρ του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν οπωσδήποτε η δεινή οικονομική θέση του λαού. Η διεθνής ύφεση και η επιβράδυνση που σημειώθηκε στην οικονομία της χώρας μας, ανάγκασε την κυβέρνηση – με αρκετή καθυστέρηση θεωρώ – στη λήψη συγκεκριμένων, απαραίτητων για την επιβίωση της εθνικής οικονομίας μέτρων. Ο λαός όμως, όσο ανόητος κι αν δείχνει ότι είναι, έχει το πολιτικό αισθητήριο να αντιληφθεί πότε τα μέτρα που λαμβάνονται αντιστοιχούν στο περί δικαίου αίσθημα που έχουν οι πολίτες και πότε όχι. Έτσι η κυβέρνηση, μέσω του αρμόδιου υπουργού της, βρέθηκε εκτεθειμένη μπροστά στα μάτια των πολιτών: ουδείς Έλλην πολίτης – πλην των γνωστών ακόλουθων των κομματικών μαντριών – αναγνωρίζει πως αυτά τα μέτρα που ελήφθησαν κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Αντιθέτως, ο κ. Αλογοσκούφης ακολούθησε την προσφιλή τακτική όλων των προκατόχων του: πρόσθεσε κι άλλα βάρη, ασήκωτα πλέον, στις πλάτες των μισθοσυντήρητων ανθρώπων, ενεργώντας ως επιδρομέας στις τσέπες του κόσμου! Αντίθετα, οι πλούσιοι εξακολουθούν να απολαμβάνουν και με τα νέα μέτρα κραυγαλέα φορολογική «ασυλία» που προκαλεί! Δεν είναι δυνατόν, βάσει των φορολογικών δηλώσεων, οι πιο πλούσιοι Έλληνες να είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι λοιποί μισθοσυντήρητοι και μικροσυνταξιούχοι! Οι πολίτες δηλαδή δεν είναι τόσο κουτοί που να μην κατανοούν τις δυσμενείς συγκυρίες στην παγκόσμια οικονομία. Επιθυμούν ωστόσο φορολογική δικαιοσύνη προς όλους, ιδιαίτερα προς τους εξοργιστικά φοροφυγάδες.
Βουλγαράκης…
Το γεγονός της οικονομικής κατάστασης από μόνο του, δε νομίζω όμως ότι υπήρξε καθοριστικός παράγοντας που οδήγησε σε αυτή την κάμψη των ποσοστών της Ν.Δ. Εξάλλου εδώ και δεκαετίες η μόνιμη επωδός των εκάστοτε υπουργών εθνικής οικονομίας είναι η λιτότητα και τα δημοσιονομικά μέτρα για τη βελτίωση της θέσης της χώρας! Εκείνο που εξόργισε, που πραγματικά εξόργισε, είναι οι κομπασμοί υπουργού της κυβερνήσεως, και μάλιστα από τα πλέον προβεβλημένα στελέχη της, πως φοροδιαφεύγει συστηματικά μέσω πολύπλοκων διαδικασιών που συμπυκνώνονται στη φράση «εταιρείες offshore» και μάλιστα αυτή του την ατιμία, τη βάφτισε νόμιμη και άρα…«ηθική». Ο λαός δηλαδή, είδε με οργή, τη στιγμή που του παίρνουν από την τσέπη ποσά που αποτελούν πλέον το υστέρημά του, έναν άνθρωπο της κυβέρνησης να λέει: «Ναι, είμαι φοροκλέφτης, αλλά είμαι τόσο “μάγκας”, που η εφορία εμένα δε με αγγίζει! Πληρώστε εσείς, κορόιδα!».
Αυτά τα κορόιδα, μετά την πρώτη ψυχρολουσία που έλαβαν, δέχτηκαν και δεύτερη: ο πρωθυπουργός, αντί να αφουγκραστεί αμέσως την κοινωνία και την κατακραυγή του κόσμου αποπέμποντας άμεσα τον άνθρωπο αυτόν, τον υπερασπίστηκε με κάθε τρόπο και μέσο, ώσπου ήρθαν οι πρώτες δημοσκοπήσεις και το χέρι του λαού χτύπησε δυνατά τη γροθιά στο τραπέζι. Τότε μόνο συνήλθε από τη ραστώνη στην οποία είχε περιέλθει και αντέδρασε όπως έπρεπε…
Όλοι ίδιοι;
Η κίνηση αυτή, ή μάλλον η ακινησία αυτή, οδήγησε τον λαό στο συμπέρασμα πως πλέον όλοι είναι ίδιοι: σκανδαλοποιοί και οι μεν, σκανδαλοποιοί και οι δε. Τι διαφορά πλέον έχουν; Όταν μάλιστα το ένα σκάνδαλο ακολούθησε το άλλο (Βατοπέδι, «περίεργες» διασυνδέσεις συζύγων στελεχών και υπουργών της κυβέρνησης κ.λπ.), ο λαός αντιλήφθηκε πως η Νέα Δημοκρατία απώλεσε το ηθικό πλεονέκτημα που είχε έναντι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Πού είναι οι εξαγγελίες για αλλαγές στην παιδεία, στην υγεία, στις Δ.Ε.Κ.Ο., σε Ολυμπιακή…; Το μικροπολιτικό κόστος κυριάρχησε έναντι του μακροπρόθεσμου σχεδιασμού για την Ελλάδα του αύριο. Τα πανεπιστήμια εξακολουθούν να καίγονται από ισχνές αλλά θορυβώδεις μειοψηφίες της…Αριστεράς και της…Προόδου. Η δημόσια υγεία εξακολουθεί να είναι ο μεγάλος ασθενής. Η «Ολυμπιακή» εξακολουθεί να καταβροχθίζει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για να ζουν πλουσιοπάροχα οι λίγοι προνομιούχοι υπάλληλοί της. Ο ευρύτερος δημόσιος τομέας εξακολουθεί να πάσχει από τις γνωστές και αθεράπευτες ασθένειες της μίζας, της τεμπελιάς, του ροκανίσματος ασκόπως δημόσιου χρήματος…
Καραμανλής
Ταυτόχρονα η Ν.Δ. είδε και το καλύτερο «χαρτί» της να καίγεται: ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, δείχνει έρμαιο των διαθέσεων του κάθε Τατούλη, Πολύδωρα, και λοιπών αμφισβητιών της κυβερνητικής παράταξης. Δείχνει αφημένος στο ρεύμα της κατάστασης που τείνει να διαμορφωθεί. Προηγήθηκε η απογοητευτική εμφάνισή του στη Δ.Ε.Θ., η παρ’ ελπίδα συγκροτημένη ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου, και η διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων άρχισε να γέρνει υπέρ του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ενός ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο οποίο ο αρχηγός του έχει επιβληθεί πλήρως, ουδείς αυτή τη στιγμή τον αμφισβητεί (πώς θα μπορούσε άλλωστε;) και παρουσιάζει την εικόνα ανθρώπου με θέσεις συγκεκριμένες και ρεαλιστικές.
Πρωτοβουλίες εδώ και τώρα;
Πολλοί ζητούν από τον πρωθυπουργό μέτρα εδώ και τώρα, ώστε να λάβει ξανά η Νέα Δημοκρατία την πρωτοβουλία των κινήσεων. Ζητούν διαγραφές (ξεχνούν βέβαια την ισχνή πλειοψηφία στη Βουλή), ζητούν ανασχηματισμό (ο οποίος το πιθανότερο είναι να δημιουργήσει ορισμένους αχάριστους νέους υπουργούς και πολλούς δυσαρεστημένους και φωνασκούντες βουλευτές), ζητούν οικονομικά μέτρα φοροελαφρύνσεων (αν και γνωρίζουν τη λεπτή κλωστή πάνω στην οποία κρέμεται η ελληνική οικονομία), ζητούν πρωτοβουλίες για το ξεπέρασμα της κρίσης στην παιδεία, την υγεία και αλλού (ξεχνούν όμως ότι αυτές οι πρωτοβουλίες ή λαμβάνονται στην αρχή της τετραετίας ή ποτέ)…
Προτάσεις για την έξοδο από την κρίση
Φρονώ πως η κυβέρνηση και ο Κώστας Καραμανλής, δεν θα πρέπει να παρασυρθούν από ευκαιριακές κινήσεις εντυπωσιασμού που μπορεί να στρέψουν πάνω τους για λίγο τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά θα ξεφουσκώσουν πολύ γρήγορα. Χρειάζονται πρώτα να περιμένουν να κατακάτσει ο κουρνιαχτός, και ύστερα να γίνουν μελετημένες και στοχευμένες παρεμβάσεις του ίδιου του πρωθυπουργού σε καίρια ζητήματα που η Νέα Δημοκρατία έχει ακόμα τη στήριξη του λαού και θεωρεί προνομιακούς χώρους γι’ αυτήν. Να ανοίξει ξανά την ατζέντα για παράδειγμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, που σίγουρα θα προκαλέσει τριγμούς στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. λόγω των παλινωδιών του αρχηγού του ή να ξεκινήσει επιτέλους τις διαδικασίες για την κατάργηση του λεγομένου «πανεπιστημιακού ασύλου» που έχει καταντήσει «άσυλο ανιάτων Αριστεριστών, Αναρχικών και λοιπών “δημοκρατικών” δυνάμεων» που κατακαίνε τα πάντα, κλέβουν τα πάντα, δυναστεύοντας τα ελληνικά πανεπιστήμια.
Αυτή η ξαφνική μετακίνηση ψηφοφόρων, δείχνει πως δεν είναι μόνιμη αλλά έχει χαρακτήρα συγκυριακό και αποτελεί κίνηση διαμαρτυρίας του κόσμου. Ένα είδος «καμπάνας» που χτυπάει για την κυβερνητική παράταξη.
«Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών»…
Χρειάζεται πραγματικά σκληρή δουλειά για να επανακάμψει ο απογοητευμένος κόσμος της Ν.Δ. πίσω, πρώτα από τον ίδιο τον πρωθυπουργό και ύστερα από το σύνολο των κυβερνητικών και κομματικών παραγόντων. Να σκύψουν το κεφάλι και να αποδείξουν στον λαό ότι αξίζουν οι θυσίες που του ζητούν να κάνει. Να έρθουν πιο κοντά του, να δουν τα προβλήματα που τον απασχολούν, να τον αγγίξουν. Δεν πείθει πλέον η επίκληση στο αμαρτωλό παρελθόν του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Η Νέα Δημοκρατία κυβερνά αυτόν τον τόπο εδώ και 5 χρόνια. Το δικό της έργο θέλουμε να μας φανερώσει, όχι τις αθλιότητες που έγιναν επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ας το κάνει. Χρόνος υπάρχει. Αν τον εκμεταλλευτεί θα εξασφαλίσει άλλη μια τετραετία για την παράταξη. Αν δεν το κάνει, θα πετύχει το ακατόρθωτο. Αυτό που ειπώθηκε πολύ εύστοχα στην τηλεόραση από έναν βουλευτή: Να αναστήσει νεκρούς, όπως ο Χριστός…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου