Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008

ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ...

“Aν ήμουν δήμαρχος…”

Μια κλασσική ελληνική συνήθεια που ο καθένας από μας έχει σκεφτεί τουλάχιστον (αν δεν έχει εκφράσει άμεσα) είναι και η αντίληψη πώς ό,τι συμβαίνει γύρω μας είναι στραβό κι ανάποδο, και πως αν εμείς είχαμε την ευκαιρία να βρισκόμαστε στη θέση των ιθυνόντων – έστω για μια και μόνο ημέρα – θα είχαμε «σώσει» τον τόπο. Εκφράζεται συνήθως με τη γνωστή φράση: «Μωρέ, ας ήμουνα για μια μέρα εγώ πρωθυπουργός – και στη θέση του πρωθυπουργού βάλτε οποιονδήποτε άλλον έχει κάποιας μορφής εξουσία – και θα σου ’λεγα!».
Η αντίληψη αυτή της πλειοψηφίας του λαού μας έχει εδραιωθεί συνήθως εξαιτίας της μερικής ή ολικής ανικανότητας που όπως φαίνεται κυριαρχεί στην πολιτική και όχι μόνο ζωή του τόπου× Ο κόσμος παρατηρεί με το αλάνθαστο κριτήριό του τη μια κυβέρνηση να διαδέχεται την άλλη, τον έναν υπουργό να παίρνει τη θέση του προηγούμενου, τη μια δημοτική αρχή να καταλαμβάνει τους θώκους των προκατόχων της, ενώ ταυτόχρονα τα προβλήματα να μένουν ίδια, την κακοδιαχείριση να βασιλεύει σαν τ’ αγκάθια στα χέρσα χωράφια, τα γνωστά «αρπαχτικά» να λυμαίνονται τον τόπο και τα δημόσια ή δημοτικά έργα.
Αυτή η πανθομολογούμενη παραδοχή είναι που οδηγεί τον κόσμο να αντιδρά, για «το μαύρο μας το χάλι» και να απορεί πώς είναι δυνατό να μη μπορούμε να διορθώσουμε τα απλά και αυτονόητα.
Μιας και διανύουμε πλέον προεκλογική περίοδο στα δημοτικά μας πράγματα (μόνο που απ’ ό,τι φαίνεται η δεξιά παράταξη περί άλλων τυρβάζει και σκοπεύει να μετατρέψει έναν εκλογικό περίπατο σε «ντέρμπυ») σκεφτήκαμε – Έλληνες γαρ – να φανταστούμε με τον κοινό νου που ο καθείς διαθέτει, τι θα επιβαλλόταν ένας εκλεγμένος δήμαρχος (ας τον ονομάσουμε κύριο Χ για ευκολία) να κάνει για να βελτιώσει τις υποδομές μιας πόλης (της Καλαμάτας για παράδειγμα).
Ο κύριος Χ λοιπόν, την επομένη της εκλογής του θα έπρεπε να συγκαλέσει σύσκεψη όχι μόνο με τους στενούς συνεργάτες του, αλλά και με όλους τους φορείς της πόλης× Τουτέστιν: Επιμελητήριο, Εμπορικός Σύλλογος, Εργατικό Κέντρο, Αστυνομική Διεύθυνση, Πυροσβεστική Υπηρεσία, καθώς και με πρόσωπα εγνωσμένου κύρους και κοινής αποδοχής (Μητροπολίτης, προηγούμενοι δήμαρχοι, κ.ο.κ.). Στη σύσκεψη αυτή οι φορείς θα πρέπει να κληθούν να εκφράσουν τις θέσεις τους για τα προβλήματα της πόλης που πιστεύουν πως χρίζουν επιλύσεως και ταυτόχρονα να προτείνουν και συγκεκριμένες λύσεις. Έτσι ο νέος δήμαρχος θα πρέπει στη συνέχεια να ιεραρχήσει τις προτάσεις και ταυτόχρονα με την προσωπική άποψη που θα έχει σχηματίσει από την προεκλογική του εκστρατεία, να δώσει τις τελικές κατευθύνσεις και να θέσει τους στόχους της νέας τετραετίας.
Ως δεύτερο βήμα που προϋποθέτει την υλοποίηση των εξαγγελιών, θα είναι να καλέσει στο γραφείο του τους προϊσταμένους κάθε υπηρεσίας εφιστώντας τους την προσοχή σε ορισμένα βασικά ζητήματα, όπως την τήρηση του ωραρίου, την αποδοτική εργασία, τις άδειες από τη «σημαία» που παίρνουν ορισμένοι, κ.ο.κ., αξιοποιώντας κάθε κίνητρο για να εργαστούν όπως πρέπει και να έχουν αποτέλεσμα στον τομέα τους.
Μια παραπλήσια ενέργεια θα ήταν η επίσκεψη σε κάθε υπηρεσία του Δήμου εφιστώντας την προσοχή των υπαλλήλων στα όσα προαναφέρθηκαν, αλλά και δίνοντάς τους να καταλάβουν πως η αδιαφορία ή ακόμα περισσότερο η δωροληψία και όσα καταμαρτυρούνται για τις διάφορες υπηρεσίες, θα τιμωρούνται αυστηρότατα με ποινές που θα ξεκινούν από απλή επίπληξη, θα συνεχίζονται με χρηματικά πρόστιμα και θα κορυφώνονται ακόμη και με απολύσεις!
Η τήρηση όλων αυτών θα πρέπει να ανατεθεί σε ορισμένο πρόσωπο που θα φημίζεται για την αυστηρότητα αλλά και την τιμιότητά του. Διότι αν οι εξαγγελίες δεν τηρηθούν κατά γράμμα, τότε τίποτα πλέον δεν πρόκειται να δουλέψει. Είσαι λοιπόν υπάλληλος στην καθαριότητα και εν ώρα εργασίας αδιαφορείς για το καθήκον σου; Πρόστιμο! Συλλαμβάνεσαι να δέχεσαι «δωράκια» από κάποιον; Απολύεσαι! Απολύεσαι σε όποιο κόμμα κι αν ανήκεις, είτε στους αντιπάλους, είτε είσαι «δικός μας».
Σε μια άτυπη «δημοσκόπηση» που πραγματοποίησε η στήλη σε φίλους και γνωστούς, τα αποτελέσματα υπήρξαν σημαντικά και αποκαλυπτικά: Όλοι ή σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι ο Δήμος θα πρέπει να αποφεύγει να ασχολείται με πολλές και αμφίβολης ποιότητος και αποτελέσματος δραστηριότητες. Κύριο έργο ενός δημάρχου είναι να φροντίζει για την καθαριότητα του τόπου, τη διατήρηση ή τη δημιουργία νέων χώρων αναψυχής και αθλοπαιδιών (πλατειών, κοινόχρηστων χώρων), την αρτιότητα του οδικού δικτύου, για την παροχή καλής ποιότητας πόσιμου νερού και μιας σειράς άλλων υπηρεσιών, όπως η ύπαρξη χώρων για παρκάρισμα, η εξάλειψη φαινομένων γραφειοκρατίας και ταλαιπωρίας του κοινού, κ.λπ. Αν σ’ αυτά προσθέσουμε την ύπαρξη πολιτιστικών δραστηριοτήτων, όπως θεατρικών παραστάσεων, μουσικών ή άλλων εκδηλώσεων, καθώς και τις προσπάθειες για αξιοποίηση κοινοτικών κονδυλίων για τον εξωραϊσμό του τόπου, ολοκληρώνουμε το παζλ των απαιτήσεων του πολίτη.
Για να δούμε λοιπόν τι απ’ αυτά συμβαίνει σήμερα στην πόλη της Καλαμάτας:
ΘΕΜΑ 1ο: ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ: Δε χρειάζεται να είναι κανείς μάντης για να διαπιστώσει τα αυτονόητα: Η πόλη της Καλαμάτας διεκδικεί (αν δεν έχει λάβει ήδη) το βραβείο της βρωμερότερης πόλης της Ελλάδος. Όποια πόλη κι αν έχει επισκεφτεί η στήλη, δεν έχει συναντήσει πουθενά το χάλι που συναντά κανείς στην Καλαμάτα· σκουπίδια πεταμένα σε κάθε γωνιά της πόλης, κάδοι ξέχειλοι από κάθε λογής απορρίμματα (τους συγκεκριμένους κάδους οι υπεύθυνοι έχουν φροντίσει να μπορεί να τους βρει ακόμα κι ένας τυφλός: απλά ακολουθεί την οσμή που αναδύουν και σύντομα θα βρεθεί αγκαλιά μ’ αυτούς), μια βρωμερότατη χωματερή (επικίνδυνη και παράνομη με βάση τις προδιαγραφές της Ε.Ε.) που λειτουργεί χωρίς κανέναν έλεγχο στην περιοχή της Αλαγονίας (πλησίον του χωριού Καρβέλι) μολύνοντας καταφανώς τον υδροφόρο ορίζοντα της πόλης, δίχως να τολμά κανείς να την κλείσει οριστικά και αμετάκλητα. Τα καλαθάκια απορριμμάτων φέρνουν στον νου τα απολιθώματα των δεινοσαύρων: είναι εξαφανισμένα και όπου υπάρχουν τα βρίσκει κανείς λειψά.
ΘΕΜΑ 2ο: ΧΩΡΟΙ ΑΝΑΨΥΧΗΣ – ΑΘΛΟΠΑΙΔΙΩΝ: Πικραμένη ιστορία· Κάποτε ένας καλός δήμαρχος φρόντισε να κατασκευάσει ένα στολίδι για την πόλη μας, που ακούει στο όνομα «Πάρκο Σιδηροδρόμων». Οι επίγονοί του φρόντισαν με τη σειρά τους να του αποδείξουν πόσο γρήγορα ένα όνειρο μπορεί να εξελιχθεί σε εφιάλτη: Βαγόνια ανεκτίμητης ιστορικής αξίας κατεστραμμένα ολοσχερώς ή μερικώς, εγκατάλειψη, δέντρα σε σχηματισμούς ζούγκλας, αυλάκια που έχουν να καθαριστούν από την εποχή που κατασκευάστηκαν, και στοίβες από σύριγγες, προφυλακτικά και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς πεταμένο και ουδέποτε μαζεμένο. Ταυτόχρονα δεν υπάρχει ούτε μία (!) πλατεία που να έχει όλες τις πλάκες της πλήρεις και αρτιμελείς: Μια βόλτα στην πλατεία Ταξιαρχών με τα δεκάδες αυτοκίνητα αραγμένα επάνω, ή στην πλατεία 23ης Μαρτίου, ή στην πλατεία Όθωνος ακόμη περισσότερο, αρκεί για να πείσει τον κάθε δύσπιστο. Φαντασία μηδέν· ποιότητα μηδέν· παρεχόμενες υπηρεσίες το ίδιο·
ΘΕΜΑ 3ο: ΟΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ: Εδώ δε χρειάζονται λόγια, μιλούν οι δρόμοι μόνοι τους. Αν τα αυτοκίνητα του κοσμάκη είχαν μιλιά, θα μας είχαν βρίσει τόσο που θα κοκκίνιζε κι ο πιο αισχρός άνθρωπος μ’ αυτά που θ’ άκουγε! Τώρα τελευταία μάλιστα, άρχισαν και τα «έργα» για την αποχέτευση (εκλογές γαρ) που καταταλαιπώρησαν τον κόσμο και έδιωξαν τους περισσότερους πελάτες από τα μαγαζιά της συγκεκριμένης περιοχής (να χαιρόμαστε τους φωστήρες μας).
ΘΕΜΑ 4ο: ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΑ: Εδώ η απερχόμενη δημοτική αρχή έδωσε ρέστα· Ξεπούλησε κυριολεκτικά σε ιδιώτες όλους τους χώρους παρκαρίσματος στο κέντρο της πόλης με μηδαμινά ανταλλάγματα και ταυτόχρονα αρνήθηκε ακόμα και να συζητήσει το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο (χαίρε Αδόλφε!). Αν αυτό δεν είναι σκανδαλώδες, τότε τι είναι;
Θα μπορούσε κανείς να αναφέρει δεκάδες ακόμα περιπτώσεις που θα πρέπει να απασχολήσουν έναν δήμαρχο μετά τις εκλογές, αλλά ο χώρος δεν είναι αρκετός για κάτι τέτοιο. Εξάλλου, την επόμενη εβδομάδα, με τι άλλο νομίζετε πως θα ασχοληθούμε;

Δεν υπάρχουν σχόλια: