ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ ΑΠΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ

Ο «βασιλιάς» είναι γυμνός
ή
Μα, επιτέλους, ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;

Πέρασαν πάνω από 40 χρόνια από τη στιγμή που ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής έθεσε δημοσίως αυτό το «μεταφυσικό» ερώτημα και απ’ ό,τι φαίνεται μέχρι σήμερα κανείς σ’ αυτόν τον τόπο δεν κατόρθωσε να βρει μια πειστική απάντηση. Έπρεπε να φτάσουμε στο σωτήριον έτος 2006, και ένας άλλος πρωθυπουργός με το ίδιο επώνυμο να βρεθεί στην ίδια θέση με τον προκάτοχο και εξ αίματος συγγενή του για να διαπιστώσουμε πως η πατρίδα μας ούτε ελεύθερη είναι, ούτε ανεξάρτητη, ούτε καν αυτόνομη!
Τα τελευταία σοβαρότατα γεγονότα με τις παρακολουθήσεις των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων του ίδιου του πρωθυπουργού (!!!) της χώρας και του μισού υπουργικού συμβουλίου δεν επιτρέπουν την παραμικρή αμφισβήτηση σε αυτό που όλοι κατά βάθος υποψιάζονταν, αλλά λίγοι το εξέφραζαν δημοσίως: Ο «Μεγάλος Αδελφός» έχει παντού «μάτια» και «αυτιά» και παρακολουθεί τα πάντα. Ακόμα και τις συσκευές που ως πριν λίγο θεωρούσαμε άτρωτες: τα κινητά (ή σωστότερα φορητά) τηλέφωνα. Βέβαια, για να επισημάνω μια προσωπική εμπειρία που είχα κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας γύρω στα 1996 και υπηρετώντας ως Έφεδρος Αξιωματικός στο νησί της Λέρου, παρευρέθην σε σύσκεψη στελεχών του στρατοπέδου, στην οποία ο τότε διοικητής της μονάδος ανέγνωσε στους εμβρόντητους αξιωματικούς απόρρητες εντολές που είχαν σταλεί από το Γ.Ε.Σ. και συνιστούσαν αυστηρά στους λίγους στρατιωτικούς που αρχικά έκαναν χρήση τέτοιων τηλεφώνων (εκείνη την εποχή δεν είχε αρχίσει η πλημμυρίδα των συσκευών αυτών) να αποφεύγουν κατά τη διάρκεια των συνομιλιών τους να αναφέρονται σε οποιοδήποτε ζήτημα θα μπορούσε να θίξει την εθνική ασφάλεια, διότι και αυτά «παρακολουθούνται από τους Αμερικάνους σε πρώτη φάση, και σύντομα θα παρακολουθούνται από περισσότερους» όπως χαρακτηριστικά μας είχε ανακοινώσει. Να λοιπόν που δέκα ακριβώς χρόνια μετά, πιάστηκε στον ύπνο ολόκληρη η κρατική μηχανή συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του πρωθυπουργού και πλειάδας κυβερνητικών ή σημαντικών προσώπων που ζουν στην Ελλάδα.
Είναι ωστόσο αφελές να δηλώνεται από τους αρμόδιους (;) υπουργούς πως οι συνδιαλέξεις αυτών των προσώπων που υπέστησαν τις υποκλοπές δεν είχαν απόρρητο χαρακτήρα αφού ούτως ή άλλως είχαν γνώση ότι υπήρχε η πιθανότητα κάποτε να πέσουν θύματα παρόμοιων πρακτικών και απέφευγαν να συζητούν θέματα που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την ακεραιότητα της πατρίδας. Κι αυτό γιατί αφενός μεν είναι αδύνατο να μη συζητά κανείς κάποια σημαντικά ζητήματα από το τηλέφωνο, αφετέρου δε οι Αμερικανοί κυρίως, έχουν τη δυνατότητα πλέον να μπορούν να αντιληφθούν τις προθέσεις ενός προσώπου όχι μόνο απ’ όσα λέει, αλλά ακόμα και από τον τόνο της φωνής του, από τον τρόπο με τον οποίο μιλά.
Αν επρόκειτο για υποκλοπές που είχαν ιδιωτικό χαρακτήρα ή έστω ημιεπίσημο (αφού είναι γνωστό ότι για την ασφάλεια της πατρίδας μας διαπράττονται τέτοιες ενέργειες εις βάρος προσώπων που πιθανολογείται πως μπορεί να βλάψουν τη χώρα) εκ μέρους της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, τότε απλώς θα μιλούσαμε για την αποκάλυψη ενός κυκλώματος παρακολούθησης επικίνδυνων κακοποιών ή επιβούλων της χώρας. Η υπόθεση όμως αυτή δεν είναι σας τις προηγούμενες· Εδώ έχουμε να κάνουμε με προηγμένη τεχνολογία και τεράστια ποσά που δαπανήθηκαν για το στήσιμο αυτής της πολυπλόκαμης επιχείρησης. Έχουμε να κάνουμε με μια εταιρία – κολοσσό στον χώρο της κινητής τηλεφωνίας, τη Vodafone, ( η οποία είναι παρεμπιπτόντως αμερικανικών πλέον συμφερόντων) και η οποία συνέβαλε εμμέσως ή αμέσως στη δημιουργία και εξύφανση αυτής της σατανικής πλεκτάνης εναντίον της πατρίδας μας! Έχουμε να κάνουμε επίσης με στοιχεία που δακτυλοδείχνουν ως δράστες αυτής της παγίδας, πράκτορες της πρεσβείας των Η.Π.Α. που κατοικοεδρεύει εντός του «αμαρτωλού τριγώνου» των παρακολουθήσεων.
Γιατί είναι πασιφανές νομίζω το γεγονός ότι πίσω από αυτή την υπόθεση δεν κρύβεται ψαράκι, ούτε καν λαβράκι, αλλά μια ολόκληρη φάλαινα που προσπαθεί να κρυφτεί μάταια! Οι Αμερικανοί ιθύνοντες αμήχανοι, μοιάζουν με το παραμύθι των παιδικών μας χρόνων με τον γυμνό βασιλιά, ο οποίος βγήκε στην παρέλαση γυμνός, προσποιούμενος πως φορά τα κομψότερα ρούχα. Όμως ο «βασιλιάς» είναι γυμνός! Και η γύμνια του αυτή δείχνει τον πανικό στον οποίο έχει περιέλθει για να καταφεύγει σε μεθόδους που δε συνάδουν με το υποτιθέμενο κύρος του! Μήπως έχει κανείς αμφιβολία πως εκτός της ελληνικής κυβέρνησης παρακολουθούνται και οι περισσότερες κυβερνήσεις στον κόσμο; Μήπως έχει κανείς αμφιβολία πως με αυτόν τον τρόπο οι Αμερικανοί συλλέγουν πολύτιμες γι’ αυτούς πληροφορίες τις οποίες στη συνέχεια αξιοποιούν καταλλήλως; Μήπως, τέλος, έχει κανείς αμφιβολία για το πώς καταφέρνουν και γνωρίζουν εκ των προτέρων τις θέσεις τόσο της δικής μας κυβέρνησης, όσο και των περισσότερων άλλων για οποιοδήποτε θέμα τους αφορά; Είναι τυχαία μήπως η εχθρική τους στάση απέναντι σε κάθε ζήτημα που άπτεται της εθνικής μας ασφάλειας; Στο Κυπριακό ευλογούν τον Αττίλα και τις δήθεν «ολόφρεσκες» προτάσεις του για λύση κατά το δοκούν· Στο Μακεδονικό «κάνουν πλάτες» στους Σκοπιανούς υποστηρίζοντάς τους ξεδιάντροπα· Στο Αιγαίο και τις υπόλοιπες διεκδικήσεις των Νεοθωμανών του Ερντογκάν «νίπτουν» τα βρώμικα χέρια τους «ποιώντας την νήσσαν»· Μόνο από πιέσεις γνωρίζουν καλά: Υποχωρήστε επιτέλους στο Κυπριακό να βρεθεί μια λύση· Υποχωρήστε στο Αιγαίο και μοιραστείτε το· Υποχωρήστε στο Μακεδονικό και αφήστε τους βρε αδερφέ να ονομάζονται όπως επιθυμούν· Υποχωρήστε στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας χωρίς απαιτήσεις· Υποχωρήστε, υποχωρήστε, υποχωρήστε…κι εμείς κλίνοντας σα ραγιάδες περισσότερο τον αυχένα υποχωρούμε, υποχωρούμε, υποχωρούμε…Όχι μόνο σήμερα, αλλά και στο παρελθόν.
Θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει αυτή την περίπτωση ως τη χρυσή ευκαιρία για να διώξουμε επιτέλους τη μπάλα από το γήπεδό μας και να τη στείλουμε στο γήπεδο των άλλων: να μεταφέρουμε τις πιέσεις στους ίδιους· ένα αντίστοιχο σκάνδαλο γκρέμισε μια κυβέρνηση και έναν πρόεδρο στις Η.Π.Α. κάποτε. Η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός της χώρας έχουν υποχρέωση αντί να κρύβονται κάτωχροι κάτω από το τραπέζι ακόμα και με την υποψία ότι μπορεί πίσω από αυτή τη συμπαιγνία να κρύβονται οι Αμερικανοί να απαιτήσουν την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης από την ελληνική δικαιοσύνη ως το τέλος και με οποιοδήποτε κόστος. Έχουν ακόμα την ηθική υποχρέωση απέναντι στον λαό που τους εξέλεξε να απαιτήσουν τον εισαγγελικό έλεγχο στην εταιρία Vodafone και εάν προκύψουν τυχόν ποινικές ευθύνες είτε στην ίδια την εταιρία, είτε σε πρόσωπα που τη διευθύνουν, να μη διστάσουν «να πάρουν κεφάλια» φτάνοντας και έως το οριστικό κλείσιμο της εταιρίας αυτής με την κατηγορία της κατασκοπίας και της εσχάτης προδοσίας εις βάρος του λαού της Ελλάδος! Δεν είναι δυνατόν πρώτα να καταστρέφουν ηθελημένα κάθε επιβαρυντικό στοιχείο εις βάρος των γνωστών – άγνωστων δραστών και ύστερα να παριστάνουν τις αθώες περιστερές! Ιδιαίτερα όταν στην υπόθεση εμπλέκεται και η μυστηριώδης «αυτοκτονία» στελέχους της Vodafone που ήξερε πολλά και η παρουσία του σήμερα θα μπορούσε να λύσει πολλά μυστήρια!
Έχει το πολιτικό θάρρος να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις ο πρωθυπουργός ή θα καταντήσει σαν τον αξιολύπητο προκάτοχό του να ευχαριστεί τους Αμερικανούς που θα μας προσφέρουν πιθανώς ένα ξεροκόμματο για να μη μιλήσουμε; Εδώ κρίνεται η ελευθερία όχι μόνο της χώρας μας να επιλέγει η ίδια την πολιτική που επιθυμεί, αλλά και η τιμή ολόκληρης της ανθρωπότητας και του καθενός μας χωριστά να εκφράζεται και να αποφασίζει μόνος για ό,τι τον αφορά. Διαφορετικά η υπόθεση θα λάβει διαστάσεις χιονοστιβάδας που θα πνίξουν την κυβέρνηση και θα εμπεδώσουν στον άμοιρο πολίτη την ήδη διαμορφωθείσα εικόνα που έχει γι’ αυτόν τον τόπο: το αίσθημα δηλαδή της ανασφάλειας που διακατέχει τους πάντες ύστερα από τα τελευταία γεγονότα. Θα επιτρέψει η κυβέρνηση και γενικότερα η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία του τόπου να αιωρείται το ζήτημα; Ίδωμεν!

Υ.Γ.: Πάντως πρέπει να διαπιστώσουμε μια αξιοσημείωτη «πρόοδο» στις σχέσεις μας με τους Αμερικανούς: κάποτε δε χρειαζόταν καν να παρακολουθούν τα τηλέφωνά μας, μιας κι εμείς οι ίδιοι τους προσφέραμε τις πληροφορίες που επιθυμούσαν και μάλιστα με μεγάλες υποκλίσεις! Το γεγονός ότι σήμερα καταφεύγουν σε τέτοιες μεθόδους, είναι ένα δείγμα πως αν μη τι άλλο προσπαθούμε να ασκήσουμε έστω και ελαφρώς το δικαίωμά μας να επιλέγουμε εμείς την πολιτική μας! Είναι κι αυτό μια πρόοδος, δε συμφωνείτε;